Rozpoczynam drugi sezon „Bożego rytmu” Po paru miesiącach
ciężkiej i czasochłonnej pracy przyszedł czas na powrót na łamy bloga. Choć
obowiązków mi kurcze nie zmalało to znalazłem kapeczkę czasu, by się z wami
podzielić moimi przemyśleniami na tematy poruszane przez raperów w piosenkach.
Dziś delikatnie przybliżę to o czym będę pisał w tym sezonie.
Cykl będzie się pojawiał co 2 tygodnie. A jak się uda to nawet
co tydzień. W każdym bądź razie kolejny odcinek przed Bożym Narodzeniem będzie.
Niedawno wydałem płytę 7/7. Konwencja jej jest taka że jest
to siedem grzechów głównych kontra siedem cnót głównych. Oprzeć chce właśnie na tej konwencji ten sezon „Bożego
rytmu”. Do każdego odcinka dodam dwa tracki. Jeden mój z w/w płyty (promocja
musi być :p)
oraz jeden innego rapera odnoszący się do danego tematu. Myślę że może to
zaciekawić parę osób, ponieważ postaram się wyjaśnić na czym opierałem się
pisząc kolejne utwory, dopasowując je do grzechu tudzież cnoty.
Przez ten długi okres przerwy nabrałem wiele cennych
doświadczeń które zamieszczę w tekstach. Całe te długie 6 miesięcy odbywało się
na zasadzie testowania mojej cierpliwości przez naszego Stwórcę. Nie zawsze mi
się to podobało. Szczerze to prawie wcale mi się to nie podobało, bo wolałem
swoje życie takie jakie mi się już ułożyło. Ale nie, Pan Bóg wie lepiej. Sztoby
się Łukaszek nie zakorzeniał mocno w wartościach tego świata, wywrócimy mu ten
jego sielankowy spokój, jak nie pościelone łóżko podczas pobudki w wojsku. I
tak zacząłem żyć z dnia nadzień. Bez planów ( większych, bo i tak gówno z tego
wyjdzie a nie chce mi się już zawodzić ciągle J
), bez głębokich wyobrażeń, bez poczucia stabilności w wymiarze materialnym, bo
w duchowym jak najbardziej spoko. W sumie może czasami jest to i dobre jest,
choć wkurzające jak nie wiem. Stąd taka moja tęsknota ciągła za moją Ziemią Obiecaną (spokojem i stabilnością),
bo czuje się jak Izrael szargany latami po pustyni.
Cóż nie ma się co rozczulać nad sobą, wziąć się w garść
trzeba. Jak się coś zmieni to się po wkurzam, po bluźnię, po kłócę się z
Najwyższy a i tak zrobię ( jeszcze) co prosi> Bo cóż mi pozostało, w końcu
to On mi dał nowe życie i uwolnił mnie z objęć promili, jestem mu cos winien. I
to on wie najlepiej co dla mnie lepsze bo już nie raz to udowodnił. Ale to nie
oznacza że nie będę się z nim wykłócał bo może kiedyś
ulegnie dopasowując swój plan do mojego :p
Trzymajcie się do zobaczenia za 2 tygodnie. Wjeżdżamy z
Pokorą a dziś do posłuchania daje numer Molesty przy którym zawsze się dłużej
zatrzymuje by pomyśleć
Pokój!
Wieczny